Σωματικές αλλαγές στους αθλητές ορεινού τρεξίματος και πως μπορούν να βοηθηθούν από την προπόνηση!

By 12 Νοε 2018

Ο φίλος του Advendure  Γιάννης Βλάχος μας έστειλε μια ενδιαφέρουσα ερώτηση στα πλαίσια της στήλης ask the coach, η οποία έχει να κάνει με τις αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα ενός αθλητή που ασχολείται με το ορεινό τρέξιμο και πως μπορεί να βοηθηθεί μέσα από την προπόνηση σε σχέση με αυτές τις αλλαγές. Ο καταξιωμένος προπονητής και συνεργάτης μας Ιωάννης Δαγκόγλου, απαντά στην ερώτηση. Στείλτε τις απορίες / ερωτήσεις σας που να αφορούν γενικότερα θέματα προπονητικής κτλ. στο e-mail: askthecoach@advendure.com, ώστε να αναλυθούν από τους έμπειρους συνεργάτες μας, αφού πρώτα εξετάσετε αν έχουν ήδη απαντηθεί σε προηγούμενα άρθρα της στήλης στο παρελθόν.

 

 

[Γιάννης Βλάχος]:  Ονομάζομαι Γιάννης Βλάχος απο την ιστορική Ελευσίνα. Θα ήθελα να σας δώσω πολλά συγχαρητήρια για το έργο σας με τις πολύτιμες συμβουλές και την ενημέρωση προς το ορεινό τρέξιμο που λατρεύω. Θα ήθελα να κάνω την ακόλουθη ερώτηση στον coach. Τι αλλάζει στο σώμα ενός αθλητή ορεινού τρεξίματος και μπορεί και τρέχει όλο και περισσότερα ανηφορικά κομμάτια σε έναν αγώνα trail και ποια προπόνηση μπορεί να τον βελτιώσει σε αυτό το κομμάτι; Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας..

 

[Ιωάννης Δαγκόγλου]: Πολύ εύστοχη αλλά και σημαντική η ερώτηση σου μιας και είναι κάτι που ρωτούν κατά καιρούς πολλοί δρομείς που ''ειδικεύονται'' στο ορεινό τρέξιμο. Αυτό που αλλάζει κυρίως μέσα από την προπόνηση, και αφορά την ικανότητα αλλά και την απόδοση στα ανηφορικά κομμάτια στο ορεινό τρέξιμο, είναι από άποψη φυσιολογίας η καρδιοαναπνευστική ικανότητα αφού το να μετακινήσουμε το σώμα μας σε ανηφορικά κομμάτια απαιτεί περισσότερη ενέργεια και άρα μεγαλύτερη επιβάρυνση των μηχανισμών παράγωγης της και κυρίως του αερόβιου μηχανισμού, αφού μιλάμε για προσπάθειες μεγάλης διάρκειας.

 

Αυτό μπορεί να γίνει είτε με επαναλήψεις σε ανηφορικά κομμάτια διάρκειας από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι μερικά λεπτά, με διάλειμμα επιστροφή στην αφετηρία σε πολύ χαλαρό ρυθμό, ή και με συνεχόμενη ανηφόρα μερικών χιλιομέτρων σε ρυθμό λίγο πάνω από την ένταση που αντιστοιχεί στο αναερόβιο κατώφλι σε επίπεδη διαδρομή. Αυτή είναι μια μέθοδος που προτείνω κυρίως γιατί εκτός από την καρδιοαναπνευστική επιβάρυνση βελτιώνει παράλληλα και τη δύναμη των ποδιών – την ειδική δρομική δύναμη - και την ιδιοδεκτικότητα αφού το περιβάλλον που κινείται ο δρομέας  είναι αυτό που θα αντιμετωπίσει στον αγώνα.

 

Για αυτούς όμως που δεν έχουν την δυνατότητα πρόσβασης σε βουνίσιες διαδρομές υπάρχει η λύση της διαλειματικης προπόνησης σε ευθεία διαδρομή η σε πίστα στο στάδιο και η ενδυνάμωση με άλλα μέσα, όπως το γυμναστήριο ή ειδικές ασκήσεις ενδυνάμωσης με το βάρος του σώματος, ενώ μια ακόμη μέθοδος που χρησιμοποιείται πολύ και συνδυάζει τα παραπάνω στοιχεία είναι η κυκλική προπόνηση δηλαδή ένας συνδυασμός τρεξίματος και ασκήσεων δύναμης.

 

Ελπίζω να έλυσα την απορία σου.

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ