Ο ήλιος έσβησε στο βάθος του ατελείωτου ορίζοντα. Ο παγωμένος αέρας γύρισε ανατολικός και δυνάμωσε, χτυπώντας με μανία τα τοιχώματα της πορτοκαλί σκηνής μας, της μόνης φανταχτερής κουκίδας σ´αυτόν τον τραχύ κι αφιλόξενο τόπο. Αργά - αλλά σταθερά - το σκοτάδι κάλυψε τον ουρανό κι έγινε ένα με το μαύρο της κρύας ερήμου! Φορώντας ότι είχα και δεν είχα έμεινα έξω για ώρα, ανήμπορος να χορτάσω το βουητό του ανέμου και την αίσθηση της απομόνωσης. Δεν υπήρχε κανένα άλλο μέρος στον κόσμο που θα ευχόμουν να βρίσκομαι τώρα.

-«Έλα δικέ μου ν´ακούσουμε τις μουσικές μας!» ακούστηκε η φωνή του Αργύρη μέσα από τη σκηνή, που έτσι όπως την υποστηρίξαμε κάλλιστα θα άντεχε ανέμους 100+km/h.

Προχθές το απόγευμα, 4 Σεπτέμβρη 2017, μετά από 600 χιλιόμετρα περιπλάνησης στην απομονωμένη ενδοχώρα της Ισλανδίας, οι Αργύρης Βαμβακίτης και Δημήτρης Δεσποινιάδης ολοκλήρωσαν τη διάσχισή της με Πλήρη Αυτονομία! Η διάσχιση είχε είχε ξεκινήσει από το βορειότερο άκρο- στα όρια του αρκτικού κύκλου- 15 μέρες νωρίτερα! Δείτε μερικές επιλεγμένες φωτογραφίες ενώ περισσότερα θα μάθουμε τις επόμενες ημέρες!

Είμαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος για την επόμενη ταξιδιωτική περιπέτεια , που θα μοιραστώ με τον καλό μου φίλο και λάτρη της περιπέτειας Αργύρη Βαμβακίτη! Συγκεκριμένα, τον Αύγουστο θα προσπαθήσουμε να διασχίσουμε πεζοπορικά και με πλήρη αυτονομία – κάτι που αντανακλά απόλυτα τη φιλοσοφία μας – την Ισλανδία, από το βορειότερο άκρο (που βρίσκεται οριακά εκτός του Αρκτικού κύκλου) στη νοτιότερη ακτή, μέσα από την απομονωμένη ενδοχώρα της.