80 λεπτά κάτω από τον Πάγο: Η απίστευτη ιστορία της Anna Bågenholm!

Photo copyright: FlexiTog EU Photo copyright: FlexiTog EU

Η υποθερμία αποτελεί μία από τις πιο επικίνδυνες καταστάσεις στα αθλήματα του βουνού. Κι όμως, το ανθρώπινο σώμα αποδεικνύεται συχνά ένας θαυμαστός μηχανισμός, εφοδιασμένος με απίστευτες δικλείδες ασφαλείας για την επιβίωση του και μηχανισμούς που σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζουν τα όρια του υπερφυσικού. Μια τέτοια συγκλονιστική ιστορία συνέβη το 1999, όταν η Σουηδέζα Anna Bågenholm (29 ετών τότε), κάνοντας σκι με φίλους της σε μια διαδρομή στο Narvik της Νορβηγίας, βίωσε το χαμηλότερο καταγεγραμμένο περιστατικό υποθερμίας στην ανθρώπινη ιστορία.

 

 

Όλα ξεκίνησαν τη στιγμή που προσπάθησε να τραβερσάρει έναν σχεδόν παγωμένο καταρράκτη. Ένα μικρό λάθος στην ισορροπία της ήταν αρκετό για να πέσει με το κεφάλι μέσα σε μια τρύπα στον πάγο και να παγιδευτεί, με τα πόδια της να προεξέχουν μόλις από το παγωμένο νερό.

Οι φίλοι της, με τους οποίους έκανε σκι εκείνη την ημέρα, προσπάθησαν αρχικά απεγνωσμένα να τη βγάλουν, όμως το παγωμένο ρεύμα την παρέσυρε ακόμη πιο βαθιά κάτω από τον πάγο. Στις 18:27 τοπική ώρα, επτά λεπτά αφότου είχε πέσει στο νερό, κάλεσαν για βοήθεια με κινητό τηλέφωνο. Ο αστυνομικός Bård Mikalsen παρέλαβε την κλήση και συγκρότησε δύο ομάδες διάσωσης: μία στην κορυφή του βουνού και μία στη βάση του. Ο Mikalsen επικοινώνησε επίσης με την ομάδα διάσωσης του Bodø, η οποία διέθετε ελικόπτερο, αλλά τον ενημέρωσαν ότι το ελικόπτερο είχε αναχωρήσει για να μεταφέρει ένα άρρωστο παιδί. Ο Mikalsen όμως επέμεινε και τελικά κατάφερε να πείσει τον υπεύθυνο να γυρίσει το ελικόπτερο πίσω.

Και κάπου εκεί αρχίζει το απίστευτο: η Bågenholm κατάφερε να βρει μια μικρή φυσαλίδα αέρα ανάμεσα στο νερό και τον πάγο, που της επέτρεψε να αναπνέει, τουλάχιστον για ένα κρίσιμο χρονικό διάστημα. Ταυτόχρονα, ο Ketil Singstad ηγήθηκε της ομάδας διάσωσης από την κορυφή του βουνού. Κατεβαίνοντας με σκι έκαναν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν για να φτάσουν στη θέση της Bågenholm, όπου εκείνος και η ομάδα του προσπάθησαν ανεπιτυχώς να τη βγάλουν με ένα σχοινί. Στη συνέχεια δοκίμασαν να σκάψουν τον πάγο, αλλά το φτυάρι τους δεν μπορούσε να τον διαπεράσει. Λίγο αργότερα έφτασαν διασώστες από τη βάση του βουνού, φέρνοντας μαζί τους ένα μυτερό κηπουρικό φτυάρι. Κατάφεραν να ανοίξουν μια τρύπα στον πάγο και την τράβηξαν έξω στις 19:40. Η ομάδα διάσωσης κατάφερε να την απεγκλωβίσει, αλλά συνολικά είχε μείνει βυθισμένη συνολικά περίπου 80 λεπτά! Η θερμοκρασία του σώματος της είχε πέσει στο χαμηλότερο καταγεγραμμένο επίπεδο (13.7°C), οι κόρες των ματιών της ήταν διασταλμένες και η καρδιά της είχε σχεδόν σταματήσει να χτυπά. Αμέσως της έκαναν ΚΑΡΠΑ (CPR), αλλά χωρίς επιτυχία. Την θεώρησαν κλινικά νεκρή.

Στιγμιότυπο από την επιχείρηση διάσωσης της Anna Bågenholm, φωτογραφημένο από τον Ketil Singstad, ο οποίος ηγήθηκε της ομάδας διάσωσης από την κορυφή του βουνού!

 

Το ελικόπτερο την μετέφερε στο νοσοκομείο (Tromsø University Hospital), όπου τη συνέδεσαν με μια μηχανή εξωσωματικής κυκλοφορίας (bypass machine). Η ιατρική ομάδα προσπάθησε να ζεστάνει σταδιακά το αίμα της, μέχρι να επανέλθει ο παλμός και η θερμοκρασία του σώματος της στο φυσιολογικό. Το σχέδιο κατά μια απίστευτη τροπή των πραγμάτων πέτυχε και η Anna Bågenholm επέζησε. Για την επιχείρηση σωτηρίας της και την επαναφορά της στη ζωή συνέβαλαν περισσότεροι από 100 γιατροί και νοσηλευτές, σε μια προσπάθεια που κράτησε συνολικά εννέα ώρες.

Ο Dr. Mads Gilbert, αναισθησιολόγος στο νοσοκομείο, έβγαλε το συμπέρασμα ότι αντίθετα από ότι θα φανταζόταν κανείς, οι θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν ήταν στην πραγματικότητα αυτές που την έσωσαν: “Το σώμα της πρόλαβε να ψυχθεί εντελώς πριν σταματήσει η καρδιά. Ο εγκέφαλος της ήταν τόσο κρύος όταν σταμάτησε η καρδιά, που τα εγκεφαλικά κύτταρα χρειάζονταν ελάχιστο οξυγόνο, έτσι ο εγκέφαλος μπόρεσε να επιβιώσει για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα”.

Ξύπνησε δέκα ημέρες μετά το ατύχημα, παράλυτη από τον λαιμό και κάτω, και στη συνέχεια πέρασε δύο μήνες αναρρώνοντας σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Είναι πραγματικά απίστευτο πως δεν υπέστη τελικά καμία ορατή εγκεφαλική βλάβη. Παρ’ όλα αυτά, η επιβίωση από ένα τόσο ακραίο περιστατικό δεν ήρθε χωρίς κόστος: οι νευρικές βλάβες που υπέστη δυσκόλεψαν τη χρήση των χεριών της, κάνοντας πιο απαιτητικές καθημερινές δραστηριότητες όπως το γράψιμο, το μαγείρεμα και γενικά κάθε χειρωνακτική εργασία. Ωστόσο, αν σκεφτεί κανείς το μέγεθος του ατυχήματος και την απίστευτη περιπέτεια που βίωσε, το γεγονός ότι σώθηκε —και μάλιστα με τόσο μικρές συνέπειες— αποτελεί ένα ιατρικό θαύμα που δικαίως έμεινε στην ιστορία. Φυσικά εξαιρετικά μεγάλο ρόλο έπαιξε και η γρήγορη αντίδραση τόσο των φίλων της, όσο και των διασωστών.

Το περιστατικό της συζητήθηκε ευρέως από την επιστημονική κοινότητα για πολύ καιρό, με δημοσιεύσεις σε περιοδικά όπως το εξαιρετικά έγκυρο βρετανικό The Lancet.

 

Δημήτρης Τρουπής

Δημήτρης Τρουπής

Κατάγεται από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας και ζει μόνιμα στην Πάτρα. Συμμετείχε στην συντακτική ομάδα του Adventure Zone από το 2009, ενώ μαζί με τον Τάκη Τσογκαράκη ίδρυσαν και "τρέχουν" το Advendure.  Το τρέξιμο στα μονοπάτια των βουνών και η μεταφορά εικόνων και συναισθημάτων μέσα από τα άρθρα του αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του. Παθιάζεται με τους αγώνες ορεινού τρεξίματος, υπεραντοχής και  περιπέτειας. Έχει πολλές συμμετοχές και διακρίσεις σε αγώνες ορεινού τρεξίματος όλων των αποστάσεων, με έμφαση στους αγώνες ultra trail.  Θεωρεί ότι το τρέξιμο και η πεζοπορία στη φύση είναι μια εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου, μας φέρνει πιο κοντά σε αυτήν και μας κάνει να αγαπήσουμε περισσότερο το περιβάλλον.

Συνέντευξη στην ET1:

https://www.youtube.com/watch?v=3iyn3QmFlyE

Podcast "Γιατί Τρέχουμε" - s2 #09"

https://www.youtube.com/watch?v=2LTrKZ8PyWc

https://open.spotify.com/episode/3fh6hrfPU1lV8rMeJFwu4K?fbclid=IwY2xjawIIXc1leHRuA2FlbQIxMAABHcgV9oGV5267G_FMpYrdiTQvYeD-CHcKdwl87X6PcJAHPVJ1MMD7jsi0zA_aem_BamBteVv_iyujN0SoxVdyg

www.advendure.com