Τρέχοντας για τρίτη φορά σε αγώνα της διοργάνωσης (φέτος στη διαδρομή των 10 χιλιομέτρων) θα σταθώ περισσότερο σε κάποια σημεία που μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση. Άλλωστε, τα υπέροχα μονοπάτια που αποτελούν μέρος του δικτύου της πιστοποιημένης διαδρομής ANDROS ROUTE Leading Quality Trails-Best of Europe, μήκους 100 χιλιομέτρων, τα γραφικά χωριά γύρω από τον Όρμο Κορθίου, το γιοφύρι της αγάπης όπως και τα υπόλοιπα πέτρινα γιοφύρια, η Μονή Παναχράντου, το Κάστρο της Κοχύλου, τα αλλόκοτα και άγρια Διποτάματα με τους παλιούς νερόμυλους και την άγρια φύση, τα δάση βελανιδιάς και σφενδάμου, αλλά και τα τεχνικά σημεία που δυσκολεύουν κάθε φορά τους αθλητές ήταν όλα εκεί, όπως τα αφήσαμε πέρσι, να μας εντυπωσιάζουν, να μας ανεβάζουν τους παλμούς και να μας προσφέρουν για μια ακόμη φορά ένα πεδίο αγώνα ιδιαίτερα συναρπαστικό.

Φέτος τα τοπία που βλέπαμε τριγύρω μας την Κυριακή το πρωί τρέχοντας είτε τα 10, είτε τα 24 χιλιόμετρα, θύμιζαν λίγο τοπία των Highlands της Σκωτίας, ιδιαίτερα στην ενδοχώρα του νησιού. Η βραδινή βροχή συνεχίστηκε για λίγη ώρα και μετά την εκκίνηση των δυο διαδρομών, χωρίς όμως αέρα και κρύο. Η ομίχλη στα ψηλά, η λάσπη και οι βρεγμένες πέτρες, σε συνδυασμό με την άγρια ομορφιά των μονοπατιών της Άνδρου έδιναν έναν διαφορετικό – αλλά εξίσου εντυπωσιακό τόνο - σε σχέση με τις προηγούμενες δυο χρονιές.  Η δε θάλασσα, άφησε για λίγες ώρες το γαλάζιο χρώμα των Κυκλάδων και έγινε βαθιά γκριζωπή, αντανακλώντας τα σύννεφα καθώς ήταν απόλυτα ήρεμη. Η θέα της από ψηλά στα σημεία που δεν υπήρχε ομίχλη ήταν απόκοσμη και διαφορετική από αυτό που περιμένει κανείς σε ένα νησί του Αιγαίου αυτή την εποχή του χρόνου. Φέτος λοιπόν οι Κυριακάτικες διαδρομές της διοργάνωσης ήταν πραγματικά μια διαφορετική βουνίσια και σκληροτράχηλη εμπειρία.

Φέτος όμως είδαμε και δυο άλλα χαρακτηριστικά που μας χαροποίησαν ιδιαίτερα. Στα χωριά που περνούσαν οι διαδρομές η συμμετοχή του κόσμου ήταν πολύ ενισχυμένη σε σχέση με πέρσι. Γέροι άνθρωποι αλλά και παιδιά είχαν βγει σε διάφορα σημεία και ενθάρρυναν την προσπάθεια μας.  Χτυπούσαν τις καμπάνες στο πέρασμα μας. Στο νησί ζουν πλέον τον αγώνα με πολύ εντονότερο τρόπο, γεγονός που “κρυφακούγαμε” όλο το Σαββατοκύριακο σε συζητήσεις ντόπιων. Μόνη ανησυχία τους ο καιρός .. να μην “χαλάσει τη γιορτή”. Νομίζω είναι περιττό να πούμε πόσο σημαντικό είναι αυτό για το ορεινό τρέξιμο και κατ’ επέκταση τον αθλητικό τουρισμό. Και γίνεται σημαντικότερο αν υπολογίσουμε τα πολλά παιδιά που έτρεξαν στο kids race του Σαββάτου, τις διαδρομές της διοργάνωσης, αλλά βοήθησαν και σαν εθελοντές. Η Άνδρος έχει μπολιαστεί για τα καλά και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό!

Το κλασσικό pasta party στην κεντρική και ιδιαίτερα γραφική πλατεία του Όρμου Κορθίου ήταν και πάλι πολύ όμορφο (βοήθησε σε αυτό και ο καιρός που πέρσι ήταν άσχημος το Σάββατο το βράδυ) και το οποίο για μια ακόμη χρονιά είχε στηθεί από τον σεφ Δημήτρη Γιγίνη με χειροποίητες χυλοπίτες από το Τυροκομείο της κ. Λούβαρη, κόκκινη σάλτσα (και πολύ κέφι!) από τον Πατέρα Αέτιο και τον Σύλλογο Γυναικών Κορθίου, ενώ και φέτος γευτήκαμε το ντόπιο εμφιαλωμένο κρασί της Άνδρου “χαζεύοντας” παραδοσιακούς χορούς.

Για μια ακόμη χρονιά ήταν άψογη και ιδιαίτερα επεξηγηματική για τους αρχάριους η τεχνική ενημέρωση από τον Τεχνικό Διευθυντή της διοργάνωσης Ρόμπερτ Καραλή, και μάλιστα σε δυο γλώσσες, Ελληνικά και Αγγλικά, αφού φέτος έτρεξαν και αρκετοί ξένοι αθλητές από διάφορες χώρες που σημειωτέον είχαν έρθει οι περισσότεροι αποκλειστικά για τον αγώνα και μάλιστα πήραν και θέσεις στα βάθρα των διαδρομών!

Εξαιρετική δουλειά στα μονοπάτια, άψογη σήμανση και με δείκτες σε κρίσιμες διασταυρώσεις, σωστά τοποθετημένοι σταθμοί με ενθουσιώδεις εθελοντές και ότι χρειαζόταν ο αθλητής για τον αγώνα του (και με πολλά ντόπια προϊόντα), πλούσιος μπουφές μετά τον τερματισμό που είχε πολλά καλούδια, αναψυκτικά και μπύρες Νήσος, μια όμορφη ξενάγηση στην χώρα το Σάββατο (με ελεύθερη είσοδο στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης), κλήρωση με σημαντικά δώρα για τους αθλητές, όμορφα έπαθλα και μετάλλια (πηλός – Κατερίνα Κοντού, ξύλο – Γιώργος Ελευθερίου, Παιδικά έπαθλα – Κοσμηματοπωλείο Πετράδι), σημαντικές εκπτώσεις στα ακτοπλοϊκά και σε εστιατόρια & επιχειρήσεις της Άνδρου και η άμεση επίλυση ατομικών προβλημάτων αθλητών που προέκυψαν από κάποιες ακυρώσεις δρομολογίων από ακτοπλοικές εταιρείες, συμπλήρωσαν την εικόνα της ποιότητας, της συνεχούς προσπάθειας για βελτίωση και της σημασίας στη λεπτομέρεια που δείχνει κάθε χρονιά το Andros Trail Race!

Όσο αφορά την διαδρομή Run & Hike City Trail του Σαββάτου μήκους 5 χιλιομέτρων, μέσα στον Όρμο Κορθίου και στα μονοπάτια περιμετρικά περνώντας και από το χωριό Ρωγός με τους όμορφους περιστεριώνες, τις κρήνες, τα αρχοντόσπιτα, τους κήπους γεμάτους λουλούδια, τα στενά σοκάκια και τα ρυάκια, ο απογευματινός ήλιος και η άπνοια ήταν αρωγός φέτος, εισάγοντας με τον καλύτερο τρόπο αρχάριους αλλά και ντόπιους  στο τρέξιμο στα μονοπάτια.

Στους τρείς αγώνες της διοργάνωσης συμμετείχαν συνολικά περίπου 150 αθλητές, ενώ τα αποτελέσματα μπορείτε να τα δείτε εδώ: 5K, 10K, 24K.

Το Andros Trail Race 2018, που διοργανώθηκε από την Trekking Andros & Outdoor Activities με συνδιοργανωτές την Άνδρος ΚΟΙΝΣΕΠ, το Δήμο Ανδρου και την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, ήταν ο τέταρτος αγώνας του Cyclades Trail Cup 2018. Το πρωτάθλημα των Κυκλάδων συνεχίζεται με επόμενο και τελευταίο σταθμό την Τήνο στις 1&2 Δεκεμβρίου.

Δυο λόγια για τον καιρό και την απόφαση της διοργάνωσης να πραγματοποιήσει κανονικά τον αγώνα. Οι διοργανωτές του Andros Trail Race την Παρασκευή το πρωί έβγαλαν μια ανακοίνωση, η οποία έλεγε ότι ο αγώνας θα διεξαχθεί κανονικά, λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες που είχαν από έγκριτους μετεωρολόγους, αλλά γνωρίζοντας και το μικροκλίμα του νησιού τους. Είναι προφανές ότι μόνο αυτοί μπορούν να αποφασίσουν για την διεξαγωγή του αγώνα τους ή όχι, έχοντας φυσικά και τις αντίστοιχες συνέπειες (θετικές ή αρνητικές) ανάλογα με το αποτέλεσμα. Είμαι επίσης σε θέση να γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι και εναλλακτικές διαδρομές υπήρχαν και ότι δεν θα έβαζαν σε καμία περίπτωση τους αθλητές σε κίνδυνο αν τελικά οι συνθήκες άλλαζαν δραματικά την Κυριακή το πρωί. Τελικά η επιλογή τους δικαιώθηκε, αφού ο καιρός ήταν αρωγός. Είναι επίσης προφανές ότι δεν μπορεί κανείς να πει οτιδήποτε αρνητικό για τους αθλητές που επέλεξαν τελικά να μην ταξιδέψουν στην Άνδρο, έχοντας τις δικές τους πηγές πληροφόρησης και ζυγίζοντας με τα δικά τους κριτήρια την απόφαση τους.

Το Andros Trail Race είναι ένας από τους αγώνες που αποτέλεσαν παράδειγμα και μοντέλο για την ραγδαία ανάπτυξη του ορεινού τρεξίματος στα νησιά της χώρας μας. Στα τρία χρόνια που διεξάγεται, έδωσε τη δυνατότητα σε εκατοντάδες αθλητές αλλά και επισκέπτες του νησιού να γνωρίσουν τον πλούτο των μονοπατιών, την ομορφιά της φύσης και των χωριών, αλλά και τον πολιτισμό αυτού του πανέμορφου Κυκλαδίτικου νησιού. Έδωσε επίσης το έναυσμα στους κατοίκους της Άνδρου να γνωρίσουν το ορεινό τρέξιμο, να συμμετέχουν μαζικά είτε σαν αθλητές είτε σαν εθελοντές και να περπατήσουν οι ίδιοι τα μονοπάτια τους. Είναι μια διοργάνωση αθλητικού τουρισμού που έχει πολλά ακόμη να δώσει, λαμβάνοντας υπόψη το μεράκι και το πάθος των ανθρώπων της, το πόσο την έχει αγκαλιάσει η κοινότητα ορεινού τρεξίματος της χώρας μας αυτά τα τρία χρόνια αλλά και τις δυνατότητες που δίνει το εξαιρετικά μεγάλο και άψογα συντηρημένο δίκτυο μονοπατιών του νησιού. Όπως λέει λοιπόν ένας πολύ καλός φίλος από τα βόρεια της χώρας: Τα καλύτερα έρχονται!

Δημήτρης Τρουπής

Photo copyright: Foto-Trexoume